بیدل

  چیزی از خود هر قدم زیر قدم گم می‌کنم

  رفته رفته هر چه دارم چون قلم گم می‌کنم  

       *            *               *       

  بی‌نصیب معنی‌ام  کز لفظ می‌جویم مُراد

  دل اگر پیدا شود، دیر و حرم گم می‌کنم  

*            *                *      

  تا غبار وادی مجنون به یادم می‌رسد

  آسمان بر سر، زمین زیر قدم گم می‌کنم  

*           *                    *     

  دل، نمی‌ماند به دستم، طاقت دیدار کو؟

  تا تو می‌آیی به پیش، آیینه هم گم می‌کنم 

  *              *                    *     

  قاصد مُلک فراموشی کسی چون من مباد

  نامه‌ای دارم که هر جا می‌برم گم می‌کنم  

      *               *                  * 

  بر رفیقان (بیدل) از مقصد چه‌سان آرم خبر؟

  من که خود را نیز تا آنجا رسم  گم می‌کنم 

                 از : بیدل دهلوی  

  لبخند تو را چند صباحی است ندیدم 

  یک‌بار دگر (خانه‌ات آباد) بگو سیب!